Eén van de bekendere modern devoten is Thomas a Kempis. Thomas is bekend geworden vanwege zijn boek De Imitatione Christi (Navolging van Christus). Het boek werd lange tijd beschouwd als de belangrijkste gids voor het Christelijk leven. Het is na de Bijbel het meest verspreide boek van de late middeleeuwen.

Zusters van het Gemene Leven waren vrouwen die wilden leven volgens het geloof van de eerste christenen in navolging van Geert Grote. Zij leefden in gemeenschap van goederen, vandaar de term 'Gemene'. Ze vormden een lekengemeenschap zonder kloostergelofte. Zij vulden hun dagen met gebed en meditatie, lezen, spinnen en weven en verzorging van zieken en armen.

De Zusters en Broeders van het Gemene Leven leefden in speciale woongemeenschappen. Ze streefden naar eenvoud, verinnerlijking en nederigheid. Ze aten sober en droegen onopvallende grijze kleding. Naast bidden en kerkgang was schrijven (kopiëren) belangrijk, zo’n zeven uur per dag. Alles werd gemeenschappelijk gedaan, zoals het elkaar onderwijzen en gewetensonderzoek. Broeders mochten ook anderen onderwijzen en scholieren huisvesten, voor vrouwen golden veel meer beperkingen. Van hen werd verwacht dat ze zo weinig mogelijk buitenshuis vertoefden.

Moderne Devoten vonden het heel belangrijk om te lezen. Zij zagen dat als dé manier om zich te ontwikkelen. De Broeders en Zusters van het Gemene Leven, zoals ze ook wel genoemd werden, vulden hun dagen met lezen en het kopiëren van teksten. Ook vertaalden zij boeken naar de volkstaal.

De Moderne Devotie is een religieus-culturele vernieuwingsbeweging die in de veertiende eeuw is ontstaan in de IJsselstreek. De stroming verzette zich tegen de rijkdom van de kerk. Men wilde terug naar het geloof van de eerste christenen. Geert Grote en zijn volgelingen werden niet alleen verlicht door God, maar ook door de vele vernieuwingen die in hun tijd plaatsvonden. De actuele Moderne Devotie stelt opnieuw het gemeenschapsdenken centraal.